Protojerej bečkerečki Đura Strajić (1857-1915)

(Biografija)

- 1857. rođen u Dubici (HR)

- 1878. napisao je dramu „Cilindar: šaljiva igra u jednoj radnji“, koja je publikovana u štampariji A. Pajevića u Novom Sadu

- 1882. za vreme boravka u Sremskim Karlovcima sarađuje sa listom Javor i publikuje pesme: Jednoj devojci na Božić, Spomenak Milivoju Maukoviću i dr.

- 1887. bio je sveštenik u Rumenci (Piroš) kod Novog Sada

- 1888. na tekst  Đure Strajića „Đačka poputnica“ note je sastavio Vl. Karakašević, što je publikovano u Nevenu (Novi Sad).

- 1889. povodom petsto godina od kosovske bitke Đura Strajić je napisao „Vidovdansku himnu“, za koju je Hugo Dubek (1852-1897) komponovao muziku.

- 1890. napisao je pesmu „Na Božić – uspomena na sina jedinca“ za časopis Javor

- 1892-1899. spominje se kao sveštenik u Sentomašu (Srbobran)

- 1893. govor sveštenika Đure Strajića „Žena kao domaćica, supruga i mati“ na zabavi „Dobrotvorne zadruge sentomaških Srpkinja“ izdat je u štampariji A. Pajevića u Novom Sadu.

- 1895. Napisao je tekst „Reč-dve o srpskim svatovima“, koji je publikovan u Kalendaru manastirske štamparije za prostu godinu 1895. (Novi Sad)

- 1895-1897. Sveštenik Đura Strajić je bio sakupljač pretplate za knjige Srpske književne zadruge.

- 1899. Učestvovao na primanju preko hiljadu Šokaca u pravoslavlje u Santovu. Iste godine je potvrđen za protojereja bečkerečkog. Odmah po dolasku u Bečkerek pomaže Veliko bečkerečku srpsku čitaonicu.

- 1901. U časopisu Brankovo kolo izašao je „Prolog“ prote Strajića, koja je pre toga predstavljena na besedi Veliko bečkerečkog srpskog crkvenog pevačkog društva.

- 1905. U Brankovom kolu je publikovana pesma Đure Strajića „Amerikanac“, koja je pre toga predstavljena na Svetosavskoj besedi Veliko-bečkerečkog srpskog crkvenog pevačkog društva.

- 1907. prisustvuje tronisanju crkve od strane temišvarskog episkopa u Begej Sen Đurađu (danas Žitište)

- 1914. (leto) uhapšen i interniran zajedno sa još jednim sveštenikom i bečkerečkim učiteljima od strane ugarskih vlasti.

- 1915. Umire i biva sahranjen u Bečkereku

Za vreme boravka na bogosloviji je drugovao sa Germanom Opaćićem (1857-1899), koji kasnije postaje bački episkop. Već u to vreme se ozbiljno počinje baviti književnošću, što će mu biti preokupacija u većem delu života. Iako su ga smatrali za jednog od narodnih vođa, on se nije bavio politikom, mada je pomagao ljude koji su to činili. Nije želeo da se ističe kao vođa već kao duhovni pastir svojih parohijana.