Ауторска лиценца

Creative Commons licenca
Ovo delo je licencirano pod uslovima licenceCreative Commons Autorstvo-Nekomercijalno-Bez prerada 3.0 Srbija .

Претражи овај блог

недеља, 15. јул 2012.

Industrija tepiha „Proleter“ u zapisima iz perioda 1954-1979.

Nakon II svetskog rata fabrika tepiha u Zrenjaninu je nacionalizovana. Nastavljena je njena dalja modernizacija i industrijalizacija, a fabrika je doživela nekoliko reorganizacija tokom 1950-tih i 1960-tih, kako bi postala uspešno preduzeće.
Prema publikaciji Grad Zrenjanin – priručnik za 1954/55. godinu vidimo da fabrika radi zadovoljavajućim kapacitetima, nudeći kupcima sve one artikle čija proizvodnja je osvojena još tokom ranijih decenija. Među svojim proizvodima tepihara posebno ističe svoj kvalitetan proizvod – Bukle 2 kora, koji izvozi i u Zapadnu Nemačku.

Logotip fabrike tepiha iz vremena oko 1955.








Monografija grada iz 1966. o fabrici tepiha nažalost ne nudi preterano značajne podatke što se tiče njenog proizvodnog programa, a još manje o njenim dizajnerima. Među suvim i tabelarnim publikovanim podacima izdvajamo samo fabričko proširenje kapaciteta i otvaranje novog pogona u selu Klek početkom 1950-tih godine. Ovaj pogon je prvenstveno proizvodio vunenu i pamučnu tkaninu, kao i rublje.
Već dosta puta pomenut, istraživački rad Vukice Popović – Veliko-bečkerečki slikarski ateljei donosi nam podatke o tepihari nakon II svetskog rata. Fabrika tepiha je 1969. godine imala posebno odelenje dezenture, gde je bio zaposlen veći broj crtača i dizajnera tepiha čija imena na žalost nisu navedena. Pored toga, tepihara je otkupljivala i diplomske radove studenata Akademije primenjenih umetnosti. U to vreme tepisi zrenjaninske fabrike bili su traženi kako na istoku tako i na zapadu...

Tepih fabrike Proleter iz vremena pre 1969.
Detalj tepiha iz vremena oko 1970-te.

                 Prema brošuri Zrenjanin ’79 (opština i grad) u Industriji tepiha „Proleter" je radilo 1700 radnika organizovanih u više samoupravnih jedinica, a godišnja proizvodnja iznosila je 37,5% ukupne proizvodnje tepiha tadašnje države SFR Jugoslavije. Ovo je verovatno bio period vrhunca ove fabrike koja danas više ne postoji.